Za nami długo oczekiwany wyjazd nad morze. Trudno opisać nasze wrażenia, bo przecież był to cudowny czas zaprzyjaźniania się z morzem, zwiedzania i poznawania historii naszego pięknego kraju. Jak więc było? Było po prostu FANTASTYCZNIE. Mieszkaliśmy we Władysławowie, które okazało się malowniczą, typowo turystyczna miejscowością z pełnym uroku portem, który zwiedziliśmy trzeciego dnia naszego pobytu. Niezwykle ważnym i pełnym wrażeń był dzień drugi, kiedy to odwiedziliśmy Gdańsk, Westerplatte oraz Sopot. Wróciliśmy wieczorem zmęczeni, ale z głowami pełnymi pięknych obrazów. Kolejne dni przyniosły równie interesujące wyjazdy do Helu oraz do Gdyni. Był również czas na plażowanie i krótką kąpiel w morzu. A może wrócimy nad morze za rok?

Znam ludzi, którzy po powrocie z wakacji planują ogromne zmiany w swoim życiu. Zastanawiają się nad przeprowadzką do miejscowości, w której byli, ponieważ ICH DZIECKO TAM SPAŁO. Niektórzy poważnie rozważają zaciśnięcie zębów na międzypokoleniowe niesnaski i przenosiny na wieś do matki/teściowej, ponieważ ICH DZIECKO TAM SPAŁO. Zanim jednak zdecydujecie się na tak drastyczne kroki, zastanówmy się wspólnie: dlaczego Wasze dziecko miało mniej pobudek podczas wakacyjnego wyjazdu? Czy to morza szum, ptaków śpiew? A może chodzi o coś zupełnie innego? Zacznijmy od początku. Dlaczego niektóre bobasy w łóżeczku w domu śpią pół godziny, a wystawione na dwór czy na plaży bez problemów odbębniają dwuipółgodzinną drzemkę? Czy tak działa słynne „świeże powietrze”? Tak, choć nie chodzi tu o jakieś szczególne właściwości morskiej bryzy, co raczej o temperaturę. Wiele dzieci po prostu lubi chłód i dłużej oraz głębiej śpi zarówno podczas dnia, jak i nocą, gdy temperatura powietrza jest niska [1]. Poza tym zwykle na wakacjach, jeśli tylko pogoda nie jest tragiczna, spędzamy znacznie więcej czasu na dworze niż na co dzień. Zwłaszcza, jeśli mamy mieszkanie na czwartym piętrze w bloku bez windy i zwykłe wyjście na spacer z niemowlakiem przypomina wyprawę na Mont Everest bez asekuracji. Co ma wychodzenie na dwór ze spaniem? Ano, całkiem sporo. Z badań z dziedziny chronobiologii wiemy, że im mniej podczas dnia człowiek spędza czasu w jasnym, słonecznym świetle, tym dłużej zasypia i tym więcej razy budzi się w ciągu nocy. Ta zależność jest prawdziwa dla wszystkich, od wieku niemowlęcego aż do późnej starości [2]. W idei „dzieci powinny codziennie być na spacerze” chodzi właśnie o korzystanie z dziennego, naturalnego oświetlenia, a nie z powietrza, bo przecież w wielu miastach niestety nie sprzyja ono zdrowiu dzieci. Drzemki również się liczą: specjalne komórki w siatkówce oka odbierają bodźce świetlne i przekazują je do mózgu nawet przez zamknięte powieki. Może Waszym spacerom, wędrówkom po szlakach, lasach lub plażach towarzyszyło dłuższe niż zwykle noszenie malucha w chuście/nosidełku? A może byliście u wspomnianej babci dziecka i stworzenie było w ciągu dnia na rękach u kilku różnych osób, dla których noszenie bobaska było ogromną przyjemnością?Niedobór jakiegoś rodzaju bodźców sensorycznych mózg, zwłaszcza mózg małego dziecka, odbiera jako ból lub głód. Może więc z tego powodu więcej płakać lub częściej się budzić, domagając się zaspokojenia tej potrzeby. A ponieważ bazowymi zmysłami w rozwoju niemowląt są: dotyk, zmysł równowagi (stymulowany przez kołysanie) oraz czucia głębokiego (orientacji, w jaki sposób jest ułożone moje ciało), to nic dziwnego, że właśnie ich stymulacja daje dziecku odprężenie i pozwala regulować emocje, a przez to także sen [3]. Wiwat noszenie, wiwat kołysanie, wiwat Siłowanki! Znam także całkiem sporo dzieci, które znacznie lepiej funkcjonują zarówno za dnia, jak i w nocy, gdy są nasycone kontaktem społecznym. Wtedy rzadziej płaczą, mniej marudzą i lepiej śpią. Po pierwsze dlatego, że bodźce produkowane przez żywego człowieka są dla dzieci wyjątkowo interesujące. W wielu badaniach nad niemowlętami dowiedziono, że ludzka twarz angażuje ich uwagę szybciej i na dłużej niż jakakolwiek multisensoryczna zabawka. Po drugie, niektóre dzieci śpią lepiej, gdy stado (rodzice, rodzeństwo) jest obok, w tym samym pokoju albo nawet na jednym łóżku. Po trzecie, dzieci najzwyczajniej w świecie zostały stworzone do przebywania w grupie ludzi. Sytuacja, w której maluchem opiekuje się jeden dorosły i to zamknięty przez większość dnia w domu jest totalnie nienaturalna! Jeśli mama ma na wakacjach kilka osób obok siebie, to nie tylko ona jest trochę odciążona, ale i dziecko nie jest tak znudzone czterema ścianami oraz tą jedną umęczoną twarzą. Bo może źródłem niektórych wakacyjnych sennych sukcesów nie jest wcale klimat, chłód, światło czy stymulacja, a właśnie emocje rodziców? Zatrzymanie się w codziennym pędzie? Wygrzanie się matki na słońcu albo wymoczenie w lodowatej bałtyckiej wodzie ojcowskich stóp? Odpuszczenie presji na wczesne kładzenie spać, bo chcemy zamienić trzy słowa z mężem, a tu jeszcze pranie, gotowanie i jutro trzeba wstać do żłobka, do pracy, zawieźć starszaki na lekcje? A ten morza szum czy ptaków śpiew to mówiąc poważnie też dla wielu dzieci jest przyjemnym akustycznym tłem do zasypiania i to akurat dużo łatwiej skopiować w warunkach domowych niż rodzicielski wakacyjny luz. Niestety. I żeby nie zakończyć tak całkowicie pesymistycznie, to napiszę, że nawet jeśli nie udało Ci się już powtórzyć dobrych urlopowych nocy w zaciszu własnego M3, to i tak jesteś o te kilka czy kilkanaście nocy bardziej wyspany niż rodzice, którzy nie zauważyli, żeby ich dzieci spały lepiej na wakacjach i na kilkugodzinny sen bez przerwy nadal czekają 😉 Szukasz informacji o przyczynach pobudek u dzieci? Sprawdź szkolenie „Dlaczego dzieci się budzą".

63 views, 13 likes, 2 loves, 2 comments, 0 shares, Facebook Watch Videos from Gerald French Bulldog: Morza szum,ptaków śpiew 落落落 Morza szum,ptaków śpiew 🤘🤘🤘 | By Gerald French Bulldog

Morza szum, ptaków śpiew… Uwielbiam morze. Niekoniecznie muszę się w nim kąpać, wystarczy, jeśli po prostu jest. Niestety nie jest nam dane mieszkać w jego pobliżu… Cóż zrobić? Można żyć wspomnieniami wakacji i czekać na następne, można rozstawić zdjęcia i obrazki, a można także przyozdobić swoją przestrzeń nadmorskimi pamiątkami, mniej lub bardziej autentycznymi Zbliżało się lato, więc więcej czasu spędzaliśmy na naszym balkonie. Nasz balkon nie jest wielkich rozmiarów, przeciwnie, ledwo mieści się tam wygodne siedzisko, ale nie przeszkadza nam to w spędzaniu na nim miłych popołudni.. Posiada drewnianą podłogę i ozdobną drewnianą kratownicę dla naszego bluszczu (który niestety nie kwapi się, aby rosnąć…nie mam ręki do roślin, niestety..). Postanowiłam zatem dodać kilka elementów, które sprawią, że przy odrobinie chęci poczuję się, jak w nadmorskim kurorcie Zasadniczym takim elementem jest kierunkowskaz pokazujący drogę na plażę… Wprawdzie strzałka wskazuje na pobliskie domki jednorodzinne i okazjonalnie wybieg dla koni (i przez nikogo niezapraszanych dzików), ale od czego jest wyobraźnia? Wystarczy, że usiądę sobie na naszym balkoniku z drinkiem z palemką w ręku, opuszczę bambusowe rolety i jest błogo… A gdyby ktoś chciał wykonać podobny napis (który tak naprawdę może informować o wszystkim, nie tylko o plaży w Nibylandii) podaję przepis. Potrzebne materiały: – kawałek drewnianej deski – farba biała i niebieska – pędzel i wałek malarski – korytko na farbę i worek foliowy – papier ścierny – wydrukowany napis – długopis – wiertarka lub haczyki – sznurek – ozdoby (opcjonalnie) – klej na gorąco (opcjonalnie) Wykonanie: Przygotowujemy naszą deskę. Przycinamy i wygładzamy krawędzie, aby nie przytrafiła się drzazga. Moja deska to jakiś odpad po starych meblach, znaleziony u teścia na garażu, z którego usunął farbę szlifierką. Deskę pokrywamy białą farbą z użyciem wałka malarskiego. Nie przejmujemy się dokładnością krycia – znak ma wyglądać na stary i podniszczony. Ja celowo nie malowałam od krawędzi do krawędzi, a zostawiałam fragmenty niepokryte farbą. Dla ułatwienia sobie życia korytko na farbę przyodziałam najpierw w woreczek foliowy. W ten sposób po zakończonej pracy wyrzucę woreczek, a korytko będzie czyste (ile to pracy mniej!) Malujemy zgodnie z instrukcją. Ja wykonałam dwie białe warstwy w odstępie doby. Kolejna moja warstwa jest niebieskawa. Kolor uzyskałam poprzez wymieszanie niebieskiej farby z białą. Nie starałam się dokładnie pokryć deski. Gdy farba schnie, na komputerze (lub odręcznie, jeśli ktoś ma talent) piszemy tekst, jaki chcemy umieścić na desce. Tekst drukujemy w rozmiarze, jaki nam jest potrzebny. Gdy farba przeschnie, przykładamy wydrukowany tekst do deski, pozycjonujemy, a następnie długopisem poprawiamy krawędzie liter. Robimy to mocno, tak, aby na desce odcisnęły się linie. Posłużą one nam podczas malowania liter. Gdy wszystkie litery odciśniemy, przystępujemy do malowania napisu. Ja wybrałam białą farbę i drobny pędzelek. Wypełniamy nasze odciśnięte literki farbą. Ja nie przejmowałam się (jaki fajny projekt, niczym się nie trzeba przejmować, nawet brakiem talentu, hihi) dokładnością wypełnienia. Miało wyglądać niedbale, to wygląda 😉 Gdy literki przeschną, przystępujemy do postarzania deski. Papierem ściernym traktujemy naszą powierzchnię w stopniu, jaki nam odpowiada. Ja przetarłam całą deskę, ze szczególnym uwzględnieniem miejsc, w których deska miała słoje. Po zakończonej pracy całość pokrywamy bezbarwnym lakierem. W desce wykonujemy otwory na sznurek lub jak ja, z tyłu montujemy dwa haczyki, przez które przewleczemy sznurek celem powieszenia. Ewentualnie deskę można postawić i wówczas punkt jest zbędny. Na koniec dodajemy opcjonalne ozdoby. Ja przykleiłam muszelki i szkło znalezione na plaży (bezpiecznie stępione przez morze). Dodatkowo w kilku miejscach naniosłam bezbarwny klej i pospypałam…bułką tartą Uzyskałam wrażenie przyklejonego piasku. Przy tej czynności należy działać w miejscu, w którym nie martwi nas, że bułka tarta będzie się sypać – a będzie, nadmiar zwyczajnie odpadnie od deski. Można pomóc sobie stukając w deskę. Gotowe dzieło stawiamy lub wieszamy i pozwalamy sobie na relaks „w pobliżu” plaży Podobne wpisy:

. 55 515 60 44 434 676 713 45

morza szum ptaków śpiew tekst